Współpracowników z doświadczeniem choroby wyróżnia szczególnie:
– decyzja, by swoje własne doświadczenia (również doświadczenia przemocy) i zmaganie się z nimi, wykorzystać aktywnie jako zasoby
– umiejętność poddania refleksji własnych doświadczeń oraz sposobu radzenia sobie z nimi
– kompetencja i gotowość do komunikowania swoich przeżyć oraz procesu refleksji
– decyzja, aby uczynić swoje doświadczenia czytelnymi dla innych i przekazywanie ich w sposób krytyczny, z dystansem
– otwartość i tolerancja frustracji, w obrębie swoich wyobrażeń i wartości – umiejętność spojrzenia z różnych perspektyw
– świadome użycie własnych doświadczeń, aby zwiększyć otwartość i podważyć etykiety i stereotypy
– przyjęcie postawy ciągłego rozwoju i nauki
– konstruktywna praca nad stygmatyzacją społeczną, poprzez demaskowanie jej funkcji.
